Waterzuiveringstanks moeten voldoen aan de eisen
In waterzuiveringsinstallaties worden tanks gebruikt voor de opslag en behandeling van verschillende vloeistoffen en media die worden gebruikt om water te zuiveren. De veiligheid van een waterzuiveringsinstallatie draait deels om de garantie dat het behandelde water niet verontreinigd wordt en deels om de garantie dat chemicaliën, bijproducten of verontreinigd water niet weglekken. In beide gevallen kan de menselijke gezondheid en de natuur schade oplopen. Als dit te wijten is aan een gebrek aan toezicht, kunnen er juridische en financiële gevolgen zijn voor de verantwoordelijken. Door regelmatig te inspecteren kun je problemen voorkomen en kleine schade op tijd herstellen. Bij Cistern Solutions kunnen we je helpen met zowel inspectie als reparatie.
Neem contact met mij op!
Waterzuivering met behulp van reservoirs
In een zuiveringsinstallatie zijn er tanks voor filtratie, oxygenatie, pH-aanpassing of opslag. De stoffen die in de tanks worden opgeslagen zijn: Ruw water: Onbehandeld water Afvalwater: Vuil water van huishoudens en industrieën Gezuiverd water: Water dat het hele zuiveringsproces heeft doorlopen en in het milieu kan worden vrijgelaten of kan worden hergebruikt.
Chemicaliën:
- Neerslagchemicaliën die fosfor en andere stoffen neerslaan.
- Ontsmettingsmiddelen die bacteriën en andere micro-organismen doden.
- pH-regelaars: Zuren en basen worden gebruikt om de pH van het water aan te passen.
- Flotatiemiddel: scheidt onzuiverheden van het water.
Slib: Zuiveringsslib is een bijproduct van het zuiveringsproces. Biogas: Slib kan worden gebruikt om biogas te produceren. Lucht: In sommige delen van het biologische zuiveringsproces wordt lucht of zuurstof toegevoegd. Afhankelijk van het medium en het volume variëren de reservoirs van beton en met glasvezel versterkte kunststof (GAP) tot gegalvaniseerd staal en roestvrij staal. Alle tanks kunnen worden versterkt met een coating voor extra bescherming.
Problemen en schade in waterzuiveringstanks
Reservoirs op afvalwaterzuiveringsinstallaties zijn onderhevig aan spanningen die kunnen leiden tot scheuren, lekken of een verzwakte structuur. Corrosie is een veelvoorkomend probleem. Metaal kan reageren met zuren, logen of zouten die worden gebruikt in het behandelingsproces. Water met een lage pH, zoals zuur regenwater dat lekt, of water met een hoog zuurstofgehalte verhoogt het risico op corrosie. Vocht en zuurstof uit de lucht kunnen het corrosieproces ook versnellen. Galvanische corrosie kan optreden als je bijvoorbeeld roestvrijstalen leidingen in een gegalvaniseerde stalen tank plaatst. Chemicaliën die in zuiveringsprocessen worden gebruikt, kunnen de tank afbreken. Zwavelzuur en natriumhydroxide zijn voorbeelden van chemicaliën die schade kunnen veroorzaken. Ontsmettingsmiddelen zoals chloor of ozon kunnen ook een negatieve invloed hebben. Fysieke slijtage treedt op wanneer deeltjes in het water rondzweven, vooral als het water met hoge snelheid stroomt. Het risico is het grootst in reservoirs met afvalwater of slib. Snelle temperatuurveranderingen kunnen leiden tot spanningen die barsten of vervorming veroorzaken. Bacteriën, algen of schimmel kunnen de corrosiesnelheid beïnvloeden. Structurele schade kan optreden als de installatie verkeerd wordt uitgevoerd, in geval van zettingen of overbelasting. Het resultaat is scheurvorming of vervorming.